داستان های قرانی_: حضرت ادم قسمت سوم

داستان های قرانی . حضرت ادم _٣ آدم و حوّا در بهشت‏ در دنیا جایگاهى بسیار خوب و پر درخت و شاداب وجود داشت که به آن بهشت دنیا مى‏گفتند. خداوند آدم علیه‏السلام را در همان جا آفرید و روح انسانى را در او دمید، و به فرشتگان فرمان داد تا او را سجده کنند.(١) از آن جا که خداوند اراده کرده بود تا فرزندانى به آدم عطا کند و نسل او را به وجود آورد، مشیت او چنین قرار گرفت که حضرت آدم همسرى داشته باشد تا با او ازدواج نموده و از او داراى فرزند گردد. خداوند حوا را از زیادى گِل آدم علیه‏السلام آفرید، بنابراین حوا بعد از آفرینش آدم علیه‏السلام آفریده شده است.(٢) عمرو بن ابى مقدام مى‏گوید: از امام باقر علیه‏السلام پرسیدم: خداوند حق را از چه چیز آفرید؟ امام باقر علیه‏السلام فرمود: مردم در این مورد چه مى‏گویند؟ گفتم: مى‏گویند خداوند حق را از یکى از دنده‏هاى آدم علیه‏السلام آفریده. : فرمود: آنها دروغ مى‏گویند، آیا خداوند ناتوان است که حوا را از غیر دنده آدم بیافریند؟. گفتم: فدایت گردم اى پسر رسول خدا! پس خداوند حوا را از چه چیز آفرید؟ امام باقر علیه‏السلام فرمود: پدرم از پدرانش نقل کرد که رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم فرمود: خداوند متعال مقدارى از گِل را گرفت و آن را با دست قدرتش در هم آمیخت، و از آن گِل، آدم علیه‏السلام را آفرید، و سپس از آن گِل مقدارى اضافه آمد، خداوند از آن اضافى، حوا علیها السلام را آفرید.(٣) آدم علیه‏السلام به این ترتیب از تنهایى بیرون آمد، و با حوا اُنس گرفت؛ چنان که امام صادق علیه‏السلام فرمود: از این رو ن را نساء مى‏گویند، چون این واژه در اصل از اُنس است، و براى آدم علیه‏السلام جز حوا کسى نبود تا با او اُنس بگیرد.(٤) آرى! زن و مرد از یک ریشه‏اند، و هر دو انسان بوده و تکمیل کننده همدیگر مى‏باشند، و آرامش آن‏ها در زندگى و اُنس با همدیگر تحقق مى‏یابد. منابع: ١_ نور الثقلین، ج ١ ص ٦٢ ٢_این مطلب به طور سر بسته ازایه اول سوره نساء و ایه ششم روم استفاده می شود. ٣_ تفسیر نورالثقلین ج ١ ص ٤٣٠ ٤_ همان مدرک واحد فرهنگی موسسه قرانی ابراهیم خلیل الله ع